Lubczyk

Nie wiadomo, skąd pochodzi lubczyk ogrodowy. Uważa się, że w Górach Pirenejskich odkryto najstarsze znane zdziczałe formy. Znany był już ze starożytnego Rzymu. To właśnie we Włoszech, w okolicach Ligurii, znaleziono najstarszą uprawę lubczyku. Lovage, jedna z najstarszych europejskich roślin przyprawowych, uprawiana była co najmniej od X wieku. Już wtedy lubczyk był silnym afrodyzjakiem.

Jak rozpoznać lubczyk?

Niekiedy zioło to może dorastać do 40 cm wysokości. Składa się z łodygi i lekko spiczastych, zielonych liści. Razem tworzą one charakterystyczną rozetę. Kształt kłącza, które tak naprawdę jest korzeniem lubczyku ogrodowego, jest nieco podobny do selera. Niewielkie, spłaszczone są również owoce lubczyku. Zioło to kwitnie w czerwcu.

Lubczyk i jego zastosowania

W początkowej fazie wzrostu korzeń lubczyku ma słodki, przypominający seler smak. Jednak wraz z jego wzrostem zaczyna się zauważać coraz większą ilość goryczy. W medycynie naturalnej wykorzystuje się korzenie i kłącza lubczyku. Olejki eteryczne znajdujące się w korzeniach lubczyku są wykorzystywane do produkcji popularnych przypraw, takich jak Maggi, likierów i kosmetyków. Roślina przyprawowa lubczyk posiada również suszone liście. Podkreślają one smak niektórych mięs i ryb.

Właściwości lubczyku

Lubczyk jest ziołem aromatycznym, a w jego składzie chemicznym znajdują się głównie olejki eteryczne. Zawiera również cukry i kwas kofeinowy. W jego składzie znajduje się również Beta-karoten. Stosowany jest również jako środek pomocniczy wspomagający trawienie i wykrztuśny.